انواع تارهای عضلانی :

1. تارهای کند انقباض ST
2. تارهای تند انقباض FT

تارهای بینابینی FTa

تارهای کند انقباض ST در برابر خستگی مقاوم هستند و برای فعالیت های استقامتی مناسب هستند .زمان اوج تنش در این تارها در حدود 110 میلی ثانیه است وبه همین دلیل توانایی آنها برای تولید نیروی سریع و حداکثر محدود است .به عنوان مثال در حرکات قدرتی انفجاری . و این نوع تارها به رنگ قرمز رنگ به نظر می رسند .

تارهای نوع دوم یا FT که به تارهای تند انقباض شناخته می شوند و در کمتر از نیمی از زمان لازم برای انقباض تارهای ST به اوج تنش خود می رسند ،یعنی در حدود 50 میلی ثانیه که در نتیجه برای تولید نیروی حداکثری قدرت و توان مناسب هستند . این نوع تار تند انقباض FT زود خسته می شوند و ظرفیت این تارها در تمرینات استقامتی محدود است و این نوع تارها به رنگ سفید مشاهده می شوند.

میزان میوگلوبین و تراکم مویرگی بیشتر در تارهای کند انقباض ST در مقایسه با تارهای تند انقباض FT باعث می  شود که تارهای کند انقباض ظرفیت اکسایشی بالاتری داشته باشند.

نوع تمرینات ورزشی می تواند ویژگی های تارهای عضلات را تغییر دهد ،اما بطور کلی تغییر تار به تار دیگر طبق پژوهش و تحقیقات اتفاق نمی افتد و مورد تردید است.

می توان با بافت برداری نوع تارهای عضلانی را مشخص کرد و همچنین به کمک روش های میدانی مثل تست 80% نیز تا حدودی درصد هر یک از تارهای عضلات را بدست آورد.

ویژگی های تارهای عضلانی :

منبع :  science and development of muscle hypertrophy